A  Wien HHStA, MEA RTA 7 Konv. II, fol. 375r–375v (Kop.).

B  koll. Weimar HStA, EGA, Reg. E 138, fol. 330r–331v (Kop.); DV v. a. Hd. fol. 331v: Copei der ungerischenn potschaft erinnerung der turckenhulf halben. 1541. Gelesen Sonnabennt, den 23. Julij zu Regennspurg.

C  koll. Konstanz StadtA, G 19 (Reformationsakten), fol. 378r–379r (Kop.).

D  koll. Hannover NLA, Hild. 1 Nr. 78, fol. 150v–151r (Kop.); AV fol. 150v: 23. Julij.

Constat dominationibus vestris, quanto tempore nos in nostra legatione hic apud dominationes vestras simus calamitatemque et miseriam ac periculum afflictae patriae nostrae eisdem pluribus verbis exposuissemusa. Attamen usque ad hodiernum diem nullum responsum habemus, quo, cum ad fratres nostros revertimur, spem et fiduciam illis adferre possemus. Intelligimus propediemb sacram caesaream et catholicam maiestatem hinc discedere, credimus eciam, dominationes vestras ulterius post abitionem suae maiestatis hic non subsistere. Igitur dominationes vestras amore dei optimi maximi et eciam pro affectu in rem publicam christianam, pietate et charitatem [sic!] fraternum [sic!], qua in Christo singuli mutuo devincti et astricti sumus, magnopere oramus et obsecramus. Dignentur dominationes vestrae iam tandem tale responsum nobis praestare, quo innitentes valeamus perseverare in membro rei publicae christianae possimusque eidem inservire, quemadmodum et hactenus pro viribus nostris effecimus, neque sinant nos imperio infidelium et sectae Mahumetanae turpissime subici illisque parere.

Nam si dominationes vestrae ad preces nostras benignum et optatum responsum (quod deus avertat) non dederint nosque dominationes vestrae de reliquerint, hoc significandum et protestandum duximus vereri nos, quod illi, quorum nomine pro [ferendo] auxilio ad dominationes vestras missi sumus, cogunturc inviti saluti et conservationi tum patriae tum personarum, liberorum et bonorum suorum quomodocumque tandem consulere, ne palantesd incertis sedibus misere oberrent stipemque alienum hostiatim [sic!] emendicent. Videmus enim vires nostras longe impares esse potenciae tanti tyranni. Quae autem incommoda ex huiusmodi a re publica christiana defectione subsequi possent, facile dominationes vestrae iudicare possunt. Itaque iterum atque iterum dominationes vestras suppliciter rogamus, dignentur nostri misereri talique relatione nos a se dimittere, ne cogantur a vobis divelli neque subdi imperatori Thurcarum, nam, si iugo ipsius includuntur, necesse est ut et amor fraternus et servicia huc usque mutuo exhibita cessent. Nam quamvis dominationes vestras intelligamus aliquod subsidium in tutelam regnie Hungarie decrevisse adferre quod certe nunc quoque satis tardum sit, sed, nisi bellum contra tam ferocem hostem continuum fuerit, parum dominationes vestrae efficient. Et certum est sacram maiestatem regiam, dominum nostrum clementissimum, omnibus viribus adniti et omni sua sollicitudine in hoc intentum esse, ut nos ab hoste immani vindicet, sed illae suae vires ad arcendum eum non sufficiunt, nisi auxilia dominationum vestrarum accesserint, id quod iam et dominationibus vestris cognitum esse potest.

Responsum optatum et gratum af dominationibus vestris petimus et expectamus.